W dniach 25-26 września 2009 r. w ramach części terenowej konferencji Perspektywy rozwoju Geoparków w świetle badań krajobrazowych i regionalnych odbyły się wycieczki terenowe mające na celu przybliżenie uczestnikom zagadnień związanych z georóżnorodnością obszarów planowanych geoparków: Doliny Kamiennej i Świętokrzyskiego. Piątkowa sesja na terenie planowanego Geoparku Dolina Kamiennej prowadzona przez dr Grzegorza Pieńkowskiego z Państwowego Instytutu Geologicznego wiodła przez Rezerwat Gagaty Sołtykowskiego z unikatowymi stanowiskami tropów dinozaurów, Rezerwat Skałki Piekło pod Niekłaniem - zaporę w Wiórach - Doły Biskupie - Witulin - Krzemionki i zakończyła się w Bałtowskim Parku Jurajskim.
     Podczas drugiego dnia sesji uczestników oprowadzali: dr Zbigniew Złonkiewicz z Oddziału Świętokrzyskiego Państwowego Instytutu Geologicznego w Kielcach i mgr Michał Poros z Geoparku Kielce. Wycieczka wiodła m.in. przez jedno z ciekawszych stanowisk geologicznych w Górach Świętokrzyskich: kamieniołom Zachełmie k/Zagnańska, gdzie przedstawiano słynny pomnik przyrody nieożywionej - kontakt skał trzonu paleozoicznego (dolomitów dewońskich) z utworami terrygenicznymi najwyższego permu i dolnego triasu. Jednym z ciekawszych elementów kamieniołomu było również stanowisko z tropami kręgowców w dolomitach środkowego dewonu (eiflu) prezentowane uczestnikom w płd.wsch. części wyrobiska. Na koniec wizyty w Zachełmiu zwiedzający mieli okazję eksplorować stanowisko z mineralizacją hydrotermalną (hematyt, baryt, kalcyt) w północno-wschodniej części kamieniołomu.
     Kolejny punkt na trasie stanowił rezerwat przyrody nieożywionej Wietrznia im. Zbigniewa Rubinowskiego w Kielcach. Uczestnicy konferencji mieli okazję dokładnego przyjrzenia się skałom dewonu górnego występującym w najgłębszym wyrobisku - Wietrznia, oraz w centralnej części rezerwatu - w wyrobisku Międzygórz. Przedmiotem dyskusji była m.in. problematyka zjawisk tektonicznych i krasowych w kamieniołomie, zapis zmian środowiskowych na granicy fran/famen a także charakterystyczne asocjacje fauny dewońskiej zachowane w poszczególnych fragmentach profilu. Ostatnim punktem sesji była Kadzielnia, gdzie uczestnikom zaprezentowano m.in. charakterystykę i ogólną interpretację profilu skał dewonu górnego widocznych w Skałce Geologów i wyrobisku, zjawiska krasowe i tektoniczne oraz perspektywy dot. zagospodarowania terenu kamieniołomu na potrzeby geoturystyki, w tym m.in. kwestię udostępnienia jaskiń na wschodniej ścianie wyrobiska.